Gepubliceerd op: In de Hekken
Independiente behoort tot de grote vijf van Argentinië en ademt historie. De club kende grote successen in de jaren ‘70 en kreeg de bijnaam ‘Rey de Copas’ (koning van de bekers) opgespeld. Thuiswedstrijden worden gespeeld in Estadio Libertadores de América, een naam als eerbetoon aan de zeven Copa Libertadores cups die de club verzamelde. Het stadion heeft een Engelse stijl met dubbele ringen en iconische torentjes in de hoeken. Vanmiddag staat een prachtige affiche tussen twee klassieke clubs uit Argentinië op het programma. We gingen naar de wijk Avellaneda in Buenos Aires voor het duel Independiente – River Plate.
Tijdens de wandeling naar het stadion vallen de vele clubkleuren op. Iedereen koketteert met iets roods. Een enkeling in een Ajax shirt met oud-speler Tagliafico achterop. We banen ons een weg door de rookpluimpjes die opbollen. Bedwelmd door de gebraden vlees-aroma’s halen we voor een habbekrats een paar gegrilde chorizo worstjes. Het enige dat namelijk lekkerder is dan Argentijns vlees, is Argentijns vlees gebraden op een barbeque, beter bekend als een ‘asado’. Terloops zien we een schim van Estadio Estádio Presidente Juan Domingo Perón wat, volgens goed Argentijns gebruik, in de clubkleuren van Racing Club is geschilderd. Het rode Estadio Libertadores de América van Independiente kan nooit ver weg zijn. Van middenstip tot middenstip liggen de twee stadions een luttele 200 meter uit elkaar.
Het kaartje voor de wedstrijd is eerder gekocht in het hoofdkantoor van Independiente, iets verderop in de wijk. Een kantoor waar een aantal prominente Barra Braven leden van Independiente op de achtergrond en soms op de voorgrond aan de knoppen draaien. In 2012 nog viel een capo, met een nogal bonte hofhouding, het kantoor binnen van de toenmalige directeur om hem daar vervolgens af te persen. We hebben mooie plekken op de middenlijn van de eerste rij, met uitstekend zicht op de korte zijdes. Het is hartje zomer en de zon schijnt nog vol op onze zitplaatsen. Een goed moment om nog even rond te neuzen in het stadion, dat gerenoveerd werd in 2008 en grotendeels werd afbetaald door de transfer van Sergio Aguero naar Atlético Madrid. Een uur voor aanvang van de wedstrijd zit het al goed vol. In de ‘gracht’ wordt een balletje getrapt en de aanhang keuvelt er lustig op los.
Slaapverwekkend?
Vanuit de omloop hoor je de band van La Barra Del Rojo al songs spelen en zorgen daarmee voor tikkende voetjes om ons heen. Spandoeken worden met de toewijding van een Domino D-Day bouwer opgehangen en rode linten hangen kaarsrecht dankzij een ‘hincha’ (fan) die als een soort marshall op de tweede ring heel veel aanwijzingen geeft. Ook deze wedstrijd wordt, zoals bijna alle competitiewedstrijden, helaas gespeeld zonder uitpubliek. Een gemis! Gelukkig valt er op de tribunes alsnog genoeg te zien. Ons oog valt op een jongen met een knalrode helm. We besluiten een praatje te maken en vragen enigszins verbaasd waarom hij rondloopt met een helm in dit weer. Hij blijkt narcolepsie te hebben, waardoor hij te pas en te onpas in slaap valt. De helm is als bescherming voor z’n hoofd, zodat hij geen thuiswedstrijd hoeft te missen. Mooi!
Nadat de spelers klaar zijn met de warming-up en een gesponsord bestuurbaar autootje het veld op is gereden om de wedstrijdbal naar de scheidsrechter te brengen, wordt er in een sfeervol Estadio Libertadores de América afgetrapt. La Barra Del Rojo laat van zich horen. Kippenvel! Bij de eerste de beste beslissing – een ongevaarlijke ingooi – krijgt de scheidsrechter door jong en oud van alles toegebeten. Om de beurt zoeken supporters, van diverse pluimage, een gaatje in het plexiglas om de scheids- en of grensrechter een standje te geven. Maar ook de tegenstander krijgt ervan langs.
Wanneer River Plate speler Pinola de bal beroert, wordt hij fijntjes herinnerd aan zijn aanslag in de Copa Libertadores kwartfinale van 2018. Elk balcontact van de verdediger wordt ondersteund met een striemend fluitconcert, afgetopt met een niet aflatende scheldkanonnade. De wedstrijd is niet hoogstaand. River Plate is beter, vooral effectiever en wint daardoor met 1-2. De avond is inmiddels gevallen. Wat een heerlijke kennismaking met het Argentijnse voetbal! We vertrekken een paar minuten voor het eindsignaal en kijken nog één keer rond in het prachtige stadion met de fraaie hoeken, ook wel de ‘Gargantas del Diablo’ ofwel ‘de Kloven van de Duivel’ genoemd, schieten nog een paar foto’s en vertrekken met een voldaan gevoel terug naar huis.